A cineasta húngara Márta Mészáros gañou nos últimos anos do século XX todos os premios de cine que podía gañar: o Oso de Ouro da Berlinale en 1975, o premio da crítica internacional en Cannes, Cuncha de Prata en Donostia e un premio a toda a súa carreira concedido pola Academia do Cine Europeo o ano pasado. Malia todos os éxitos e películas que fixo naquel tempo, hoxe é unha directora esquecida. Como é posible?

Iso se preguntou tamén o xornalista e crítico Víctor Paz, cofundador da revista ‘A cuarta parede’, que agora dirixe a distribuidora Lost and Found. Está especializada en cine clásico restaurado de autores que, como Mészáros, hoxe en día pasan desapercibidos nos circuitos habituais da distribución. 

A través del, poderemos ver na sala Numax de Santiago durante o mes de setembro diversas películas desta directora, comezando mañá polo filme que a levou a ser a primeira muller en gañar o Oso de Ouro, ‘Adopción’.

Séptima edición do Chanfaina Lab de San Sadurniño, que leva no nome a ese prato típico da zona, elaborado a partir de aproveitar todo o que se poida do porco. A súa orixe está nos tempos dos señorios, cando os labregos tiñan que entregar as mellores partes do animal ao seu señor e eles quedaban co resto.

O Chanfaina Lab non vén de tan atrás: son sete anos como laboratorio de cinema coa veciñanza como directoras, protagonistas, productores, cámaras e en todas las labores posibles para rematar estes catro días de encontro con unha película rematada.

Para Manolo Gónzalez, sub-chef encargado desta chanfaina, o máis importante é ver a unión entre profesionais, afeccionados e iniciados no cine.

Logo destes días de gravación, teñen por diante 5 meses para dar coa peza final. Poderemos velas o 14 de febreiro.

En 1979 nacía en Barcelona ediciones La Cúpula, unha editorial especializada en comic, vencellada á revista El Víbora, e fundada por Josep Maria Berenguer. Desde o seu nacemento, La Cúpula foi emblema do cómic underground e alternativo que chegaba de América, Europa e tamén sinaturas españolas. Sempre buscando a diferenza, aos autores máis atrevidos, como Peter Bagge, Chester Brown ou Ralf König.

Hoxe, máis de corenta anos despois, segue a ser referencia nesa diferenza, acubillando cada vez máis autoras e abríndose a un novo lectorado. En parte, polo traballo da súa editora, a pontevedresa Natalia Mosquera.