Hoxe falamos con Roberto Pascual de teatro e patrimonio. No Ano Europeo do Patrimonio Cultural, tamén debemos pór en valor o capital inmaterial do teatro galego, especialmente dos ricos movementos artísticos e sociais que nos anos 70 e 80 provocaron a consolidación do teatro profesional e da rede institucional das artes escénicas no noso país.
Un deses focos está na chamada “canteira de Ferrol”, toda unha serie de actividades coma festivais, escolas municipais de teatro, premios ou grupos coma o Teatro Círculo de Perlío e Tagallo, que contribuíron na articulación do sistema teatral galego.
O dramaturgo Francisco Oti, protagonista daquel movemento amplo e construtivo, recolle no seu libro “O novo teatro galego en Perlío” a crónica, a análise e datos con documentación gráfica daqueles episodios.
Coñecer a nosa historia, valorar para continuar, avanzar e consolidar, ben poden ser os obxectivos desta obra e do que podería ser un centro museístico e de documentación do noso patrimonio teatral. Quizais nun deses edificios sen uso, construídos sen proxecto e sen vontade de mantemento e actualización coma os que hai pechados en Vigo e en moitas cidades do país. Co que cómpre albergar o patrimonio e non caer na desmemoria.