Grandes expertos do manga de Asia e Europa están agora mesmo reunidos nun congreso en Pontevedra, O VI Foro Internacional de Creación na Fronteira, que organiza o Grupo DX5 da Universidade de Vigo. Nós temos de convidado a José Andrés Santiago, un dos maiores coñecedores do manga en Galicia.
Rematamos semana na Coruña coa décimo terceira edición do festival S8, a mostra de Cinema Periférico.
A traxectoria vital e profesional de Yolanda Castaño está definida pola poesía desde moi nova. As súas primeiras letras publicadas, ‘Elevar as pálpebras’, saíron en 1995, cando ela tiña 17 anos; e desde entón publicou poesía, narrativa e mesmo comic e tradución.
Coñecemos á Yolanda Castaño poeta, creadora. Pero hoxe miramos tamén a súa faceta como xestora cultural. No que vai de ano foi recoñecida xa con dous premios, o Rodolfo Prada e o da Gala do Libro á xestión cultural, por un proxecto titánico ao que leva dedicada xa 13 anos: Poetas Dinversos.
Os recitais danse cita unha vez ao mes na cidade da Coruña, no Centro Ágora, e neles coexisten as letras dun poeta galego e dun poeta internacional. Este pasado luns celebrouse o correspondente ao mes de maio, co encontro entre Gonzalo Navaza e a poeta rusa Vera Pavlova, demostrando tamén que cando se fala de poesía, non hai barreiras.
O Festival Harmatán chega ao Teatro Principal de Ourense con danza, teatro, música e debate na súa segunda edición, a primeira que se celebra en Ourense. Este festival nómada de cultura africana é unha oportunidade única de achegarse a un continente enorme, diverso, multicultural e tamén moderno. Pero que non chega a estar o suficientemente representado e visible en España e Galicia. Un baleiro que trata de encher Harmatán.
Falamos con Olga Mojón, a directora do Teatro Principal de Ourense e unha das coordinadores deste festival, que se celebra tamén estes días en Móstoles e Albacete.
‘A lista da compra’, o poemario de María Besteiros publicado por Galaxia na colección Dombate, é un libro que fala da maternidade, da vida rural, da identidade e do corpo. Un corpo que fala por min. Un corpo que aniña fantasmas, cosido, cuberto por veludo, esmagado contra o chan, envorcado sobre el mesmo. Un corpo que falta, que está ocupado e compartido. O corpo son as pedras caídas que arrinca o tractor.
María fai presente o corpo neste libro como un elemento cotiá, desde ese título, que nos fala da casa, da natureza, dos fillos… pero tamén do cotiá que é a violencia ou a deshumanización que sofre a muller, que non ten tempo para ler nin escribir máis que a lista da compra.