Atendemos á diversidade de estilos, de gustos, de públicos e de maneiras de concibir o teatro e as súas funcións. Esta pasada fin de semana estreáronse dous espectáculos aparentemente diferentes, pero en certa maneira con vocación de chegar a públicos moi específicos ambos. Ensalle estreou “Antes de que llegue la bestia”, subvencionado pola Xunta de Galicia na categoría de danza (aínda que non é só danza, pois hai texto en castelán coma no caso doutras pezas híbridas coma “Daimon y la jodida lógica”, de Matarile.) Teatro do Noroeste estreou “As virxes salvaxes”, unha das compañías máis veteranas e tamén das que máis subvención recibe da Administración, porque ese seguramente é o criterio e o mérito de maior peso no ámbito das nosas políticas culturais, a veteranía.

Mais como xestión e públicos ou realidade oficial, realidade artística e realidade social ás veces son radicalmente mundos diferentes, falaremos das pezas e da súa recepción. Noroeste en Bertamiráns, onde público maioritariamente xubilado gozou e aplaudiu a comedia delirante duns personaxes pechados nunha residencia de persoas maiores que desexa acabar coa existencia de todos os residentes. Unha peza con ton afeccionado que desexa conectar con eficacia con ese público e sen outra pretensión estética. Por outro lado, Teatro Ensalle na súa sala de Vigo aborda de xeito máis intercultural e para un público máis receptivo á densidade de referencias históricas, culturais e formais unha creación que fala do fracaso social, da derrota, da soidade, do suicidio no momento político global actual.